معلوم نیست آثاری از تمدن کیثاریا در محوطه ای که اکنون برای ساختن مسجد حصارکشی شده و درختان آن قطع می شود یا نه، وجود دارد یا خیر، اما تاریخچه اکتشافات باستان شناسی در کیثاریا و گفته مرحوم کامبخش فرد به این معناست. که هرگونه ساخت و ساز و حفاری در محوطه این پارک باید جای نگرانی داشته باشد.
در اواخر دهه 1340، سازندگان و فروشندگانی که در تپه‌های قیطریه خانه‌سازی می‌کردند، با کاوش‌های خود به آثار باستانی مهمی دست یافتند. این خبر به سرعت در شهر پیچید و سازمان حفاظت آثار باستانی هیئتی را به سرپرستی شادروان سیف الله کامبخش فرد برای بررسی اراضی کیثاریا اعزام کرد.
اوایل دهه هشتاد در صحبتی که با آقای کامبخش فرد داشتم گفتند: تعداد قبرها خیلی بیشتر از آن چیزی بود که ما کندیم. گمانه زنی ها حاکی از آن بود که قسمت اعظم آن در زیر پارک فعلی قیطریه است، اما ما دیگر نمی خواستیم درختان را از بین ببریم و آنجا را کاوش کنیم. آنچه به دست آوردیم برای مطالعه «تمدن کیتار» کافی بود. ما ترجیح دادیم مقداری را برای تحقیقات آینده بگذاریم.
با خوشحالی گفتند: پارک کیتاریا و رفت و آمد مردم به آنجا بهترین پوشش محافظ برای آثار باستانی است و اجازه دستکاری در آنها را نمی دهد.
نمی دانم در جایی که اکنون برای ساختن مسجد حصار کشی شده و درختان آن قطع می شود آثاری از تمدن کیتاریا وجود دارد یا خیر، اما تاریخچه کاوش های باستان شناسی در کیتاریا و سخنان شادروان کامبخش فرد به این معناست که هر نوع ساخت و ساز و حفاری در محوطه این پارک جای نگرانی دارد.
لازم است وزارت میراث فرهنگی و بویژه پژوهشگاه باستان شناسی هرچه سریعتر کمیسیونی را به پارک قیطریه اعزام کند تا موضوع را بررسی و نتیجه بررسی ها را در اختیار مردم قرار دهد.
