حبیب الله بشارتی، رئیس اتحادیه آهن‌کاران، علاوه بر تشریح وضعیت نگران‌کننده صنف خود، نگرانی جدی خود را از تأثیرپذیری همکاران از عوامل و فشارهای بیرونی مانند رکود صنعت ساختمان، افزایش بی‌رویه قیمت ها و عدم وجود نرخ ثابت برای واحدهای متحد.
رئیس اتحادیه آهن‌کاران در خصوص نرخ جدید واحدهای صنفی خود می‌گوید: با احتساب تورم سالانه، افزایش دستمزد کارگران و سایر کارگران مرتبط با آهن‌کاران، تاکنون چه دستاوردهایی داشته‌ایم. افزایش قیمت ها حدود 15 تا 20 درصد بوده است، اما بر این اساس مشخص شد که مواد اولیه مانند ورق آهن گران شده و قیمت های ما به ناچار افزایش یافته است. کسانی که شاغل در بخش خدمات هستند شاهد افزایش 10 تا 15 درصدی قیمت خدمات خود بوده اند.
البته به گفته بشارتی: باید به این نکته نیز اشاره کرد که این افزایش قیمت تا این حد اتفاق افتاده است زیرا در ابتدای سال اتفاق افتاده است. اتحادیه ها منتظرند ببینند به خصوص در برج سوم چه اتفاقی می افتد، تورم چقدر افزایش می یابد و آیا می توانند با این مبالغ کنار بیایند یا باید دوباره افزایش پیدا کنند. به این دلیل که این مبالغ سالیانه نیست و ما تا به حال نرخ مصوبی نداشته ایم و امکان برآورده شدن نرخی که گفته شد وجود ندارد و همه چیز به شرایط مختلفی بستگی دارد.
وی در مجموع فعالیت خود را بسیار حساس و البته ساده به نظر می رساند و می گوید: مثلاً همه کولرها تحت پوشش اتحادیه ما هستند و مستقیماً بر مصرف برق و آسایش مردم به ویژه در آپارتمان ها تأثیر می گذارند. با توجه به اینکه توافق شده است که از این پس تمامی ساختمان ها باید دارای مجرای خنک کننده در ساختمان باشند، این امر تحمیل شده است و این امر بر مجموعه ساختمانی تاثیر می گذارد.
از بشارتی در مورد مسائلی که این صنف را با چالش جدی مواجه کرده است، می پرسیم; به گفته وی، در کل ساخت و ساز راکد است و تا زمانی که این رکود ادامه داشته باشد، هم برای فرصت های شغلی و هم برای همکاران ما مشکلاتی وجود دارد.
رئیس اتحادیه آهن‌کاران می‌گوید: «بسیاری از همکاران قدیمی ما دیگر این کار را انجام نمی‌دهند، مخصوصاً جوانان ما که متأسفانه اکنون تمام برنامه‌شان این است که برای گرفتن مدرک لیسانس از شهر خود به شهر دیگری بروند و … از پست های فنی رد شده است و این شامل فرزندان همکاران ما می شود و این در مورد همه پست های فنی صدق می کند.
می پرسد: در میان همه فرزندان ما و همکاران رهبران سندیکایی ما و بستگان شما و همه کسانی که صدای من را می شنوند که جوانی شان رفته و آهنگر شده است؟ چه کسی سراغ کار فنی رفت؟ هيچ كس؛ همه نگاه می کنند که لیسانس و فوق لیسانس بگیرند، میز و کامپیوتر جلوی خودشان باشند و حقوق کمی بگیرند و هر چه هست، مهم نیست.
اما به گفته رئیس اتحادیه آهن‌کاران، این بی‌میلی به مشاغل فنی که ریشه در بسیاری از تحولات اجتماعی و اقتصادی جامعه دارد، ضربه بسیار مهلکی به‌ویژه به همه حرفه‌های فنی وارد کرده است. او می‌گوید: «به‌عنوان یک کهنه‌کار این تجارت که 50 سال است صاحب یک کارخانه هستم، واقعاً نگران تمام مشاغل فنی و ایجاد شغل در این مسیر هستم، به‌ویژه اکنون که تمام ساخت‌وسازها متوقف شده است».
به گفته وی: 114 شغل مستقیماً با ساخت و ساز و بسیاری دیگر غیرمستقیم هستند و زمانی که در حال توقف است روی بسیاری از مشاغل تأثیر بدی می گذارد.
منبع:
اتاق اصناف تهران
آیا این اخبار اقتصادی برای شما مفید بود؟ امتیاز خود را ثبت کنید
