شهر گوریس در شمال شرقی استان سیونیک و در قسمت جنوبی ارمنستان واقع شده است. این شهر در تقاطع بزرگراه های بین المللی ایروان – آرتساخ و ایروان – موگری – ایران قرار دارد. گوریس در دره رود گوریس (وارارک) واقع شده و تا ایروان پایتخت ارمنستان ۲۳۵ کیلومتر و از مرکز منطقه کپان ۶۷ کیلومتر فاصله دارد. ارتفاع متوسط این شهر از سطح دریا ۱۳۹۸ متر است.
مورفولوژی شهری
ویژگی شهر گوریس ساختار دو طبقه با پارتیشن سنگی و دروازه های عربی آن است. گوریس در طول تاریخ خود دارای تعداد زیادی آثار فرهنگی بوده است: سازه های مذهبی و دفاعی، ساختمان های اداری، خصوصی و عمومی. با ارزش ترین بخش، بخش قدیمی شهر و هسته تاریخی مرکز فعلی شهر است که با معماری خاص و هماهنگ با چشم انداز طبیعی پر شده است. سازه های هل زاده قرن 19 و 20 این شهر از ارزشمندترین آثار توسعه شهری در ارمنستان است.
تاریخچه شهر گوریس
تاریخ شهر گوریس که در عصر حجر و سنگ سخت ثبت شده است نشان می دهد که مردم در این منطقه ساکن شده اند. اولین ذکر گوریس در دوره اورارتو ثبت شده است. تزار روسا اول (قرن هشتم قبل از میلاد) از کشور «گوریستا» به عنوان یکی از 23 کشور فتح شده توسط وی یاد می کند. دانشمندان گمان می کنند که این گوریس همان گوریس فعلی است.
در قرون وسطی این شهر و روستا در قسمت شرقی کنونی گوریس و در کنار رودخانه گوریس قرار داشت. کوهن گوریس نام داشت و مصادف با یکی از روستاهای گورو و گورایک بود که توسط استپانوس اوربلیان در قرن سیزدهم ثبت شد.
کلمه کنونی گوریس برای اولین بار در سال 1624 با دست خط بارسق یرتیس ثبت شد. در قرن هفدهم و هجدهم شاهزادگان شاه حسینیان بر گوریس حکومت می کردند. در آغاز قرن نوزدهم، در 13 اکتبر 1813، بر اساس «یادداشت از گلستان»، گوریس تحت سلطه امپراتوری روسیه قرار گرفت. در سال 1870، شهر فعلی گوریس برای تبدیل شدن به مرکز استان زنگزور در امپراتوری روسیه تأسیس شد. در سال 1876 به ابتکار سرلشکر «ستارستکی» و به توصیه شاهزاده منوچاربک ملک حسینیان و طرح یک معمار آلمانی، شهر جدید گوریس در نزدیکی گوریس قدیم تأسیس شد. در پایان قرن نوزدهم، زندگی اقتصادی و فرهنگی شهر به طور قابل توجهی بهبود یافت.
پس از سقوط اولین جمهوری ارمنستان در سال 1920، دومین کنگره زنگزور در تاتف در 26 آوریل 1921 جمهوری دلالاز (وایوتس دزور) مناطق خودمختار، کوه های زنگزور و آرتاکاش را به عنوان جمهوری کوهستانی ارمنستان (Lernakhaistani Khanraptotoni) اعلام کرد. با گوریس به عنوان پایتخت فاخت.
مدرسه سنگی قدیمی گوریس که در قسمت شرقی شهر کنونی قرار دارد یکی از مکان های جالب شهر گوریس است. در این شهر قدیمی کلیسای قرن چهارم Soort Herpesme قرار دارد که چندین بار در قرن شانزدهم بازسازی شد. اما در دوره شوروی بسته شد تا در سال 2010 بازسازی شود و در اکتبر 2013 برای عموم بازگشایی شد.
بهترین رستوران های این شهر
رستوران کهورایی زور
هتل رستوران کوخوراید زور در گوریس مکانی است که می توانید در آن حال و هوای معماری ارمنی و تنوع غذاهای ارمنی و اروپایی را احساس کنید. هتل کخرید زور با 20 اتاق مبله و مبله مدرن این امکان را برای شما فراهم می کند تا تعطیلات خانوادگی، عروسی و جشن های دیگر را برگزار کنید.
رستوران تاتوئین
این مکان ویژه در کنار تله کابین Ta Tver قرار دارد که می توانید در آن استراحت کنید و با دوستان یا خانواده خود وقت بگذرانید! منظره چشمگیر، غذاهای خوشمزه، بار مدرن، فضای گرم و…! رستوران Tatevaton تمام سنت های فرهنگ ارمنی و غذاهای ارمنی را حفظ کرده است. در اینجا علاوه بر غذاهای محلی، می توانید غذاهای مدیترانه ای و آسیایی را هم امتحان کنید! این رستوران همچنین خدمات غذا و شراب و پذیرایی کامل برای مهمانی ها، پذیرایی ها و سایر جشن ها ارائه می دهد. در آرزوی دیدار شما هستیم! این رستوران از آوریل تا نوامبر باز است.
رستوران سروز در تاتو
به رستوران تاتو خوش آمدید! ما نزدیکترین رستوران به کلیسای تاتف هستیم. ما غذاها و نوشیدنی های لذیذ ارمنی و نمایی از کلیسا را ارائه می دهیم. از صبح تا شب باز است. ما Wi-Fi رایگان و میز اطلاعات گردشگری داریم. ما می توانیم اطلاعات و آدرس مکان های مورد علاقه تاتو را ارائه دهیم.
میخانه هاتسنی
خواه ناهار، شام در سردابه یا صرف نوشیدنی در مسیر کلیسای Tateff، میخانه Hutsen مطمئناً نیازهای شما را برآورده می کند. رستورانی که ناهار را با قیمت های مناسب و همچنین منوی ویژه سرآشپز ما با غذاهای فصلی و متنوع ارائه می دهد تا هر مهمان از خدماتی سریع، حرفه ای، دوستانه و حرفه ای برخوردار شود. ما با بهترین آژانس های مسافرتی در ارمنستان همکاری می کنیم و خوشحالیم که با گردشگران جدید آشنا می شویم.
معروف ترین مکان های توریستی در گوریس
گوندولا بال های تاتو
بال های تاتو یک خط کابلی 5.7 کیلومتری بین خالدزور و صومعه تاتف در ارمنستان است. این غلتک طولانی‌ترین ترن هوایی قابل برگشت است که تنها در یک بخش ساخته شده است و رکورد طولانی‌ترین تله‌کابین دو مسیره بدون توقف را دارد. ساخت و ساز در 16 اکتبر 2010 به پایان رسید.
موزه اکسل باکونز
موزه ادبیات و هنر شارانته در ایروان شعبه ای از این موزه است که در شهر گورس واقع شده است. این شاخه در پشت دیوار سنگی و دروازه ای چوبی با باغی بزرگ و زیبا قرار گرفته است و منظره ای نزدیک و دوستانه از نویسنده اصلی اکسل باکونک را فراهم می کند. باکونتز نویسنده مشهوری بود که در قرن بیستم تا زمان مرگش در سال 1937 فعال بود. خانه قرن نوزدهمی که او در آن زندگی می کرد به خودی خود یک جاذبه است و مانند دوران زندگی او باهنتس حفظ شده است. این خانه ای بود که باکونتز ده سال اول زندگی خود و سپس دوباره در آن زندگی کرد و والدینش تا زمانی که او را ترک کردند در آن زندگی کردند. اتاق ها – زندگی شبیه چیزی بود که در قرن 19 و 20 زندگی می کردند: یک آشپزخانه و اتاق خواب ساده و اتاقی که او در آن می نوشت. موزه همچنین دارای یک اتاق کوچک با عکس و چاپ است، اگرچه بخشی از آرشیو باکونتس در ایروان باقی مانده است.
